ประวัติและวัตถุมงคลหลวงพ่อมน วัดนาพรม พระเกจิชื่อดังเหรียญดีของเพชรบุรี

หลวงพ่อมน วัดนาพรม เพชรบุรี

หลวงพ่อมน วัดนาพรม หรือ พระครูมน สุวณฺโณ อดีตเจ้าอาวาสวัดนาพรม ตำบลนาพันสาม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ท่านมีนามเดิมว่า มน แก้วสนทอง พื้นเพท่านเป็นชาวบ้านนาขลู่ ตำบลนาพันสาม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี

พระครูมน ท่านเกิดเมื่อวันศุกร์แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล ตรงกับวันที่ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๒๑ โยมบิดาชื่อนายแก้ว แก้วสนทอง โยมมารดาชื่อนางดำ แก้วสนทอง มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันรวม ๕ คน คือ

๑. นางเลี่ยม สนพราย

๒. นางเกลื่อน

๓. นายมน แก้วสนทอง(พระครูมน)

๔. นางเกลี้ยง

๕. นางกลิ้ง

ชีวิตในวัยเยาว์ โยมบิดาและโยมมารดาได้นำท่านไปฝากไว้กับพระอธิการอาจ เจ้าอาวาสวัดนาพรม เพื่อศึกษาอักขระสมัยและอบรมศีลธรรมจรรยามารยาท จนมีความรู้อ่านออกเขียนได้ทั้งภาษาไทยและขอม เป็นที่รักใคร่ของอาจารย์ ต่อมาได้ลาออกกลับมาอยู่บ้านเพื่อช่วยโยมบิดามารดาประกอบอาชีพ

ปี พ.ศ. ๒๔๔๒ หลวงพ่อมน ท่านมีอายุครบ ๒๑ ปี ท่านจึงได้เข้าอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดนาพรหม ตำบลนาพันสาม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี เมื่อวันที่ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๔๒ ได้รับฉายาว่า "สุวณฺโณ" โดยมี

เจ้าอธิการสังข์ วัดบางทะลุ เป็นพระอุปัชฌาย์

พระปลัดบุญ วัดชีว์ประเสริฐ เป็นพระกรรมวาจาจารย์

พระอธิการอาจ วัดนาพรหม เป็นพระอนุสาวนาจารย์

หลังจากอุปสมบทแล้ว ท่านได้อยู๋จำพรรษาที่วัดนาพรมเรื่อยมา เพื่อศึกษาพระธรรมวินัยและวิชาอาคมต่างๆ กับพระอาจารย์จนปฏิบัติสมณกิจเรียบร้อยด้วยดีเสมอมา

หลวงพ่อมน ท่านเป็นกำลังสำคัญช่วยเจ้าอาวาสซ่อมแซมปฏิสังขรณ์เสนาสนะ ตั้งแต่เป็นพระอันดับ ให้มีสภาพดีขึ้นดังมีปรากฏอยู่ในวัดจนถึงปัจจุบัน

ปี พ.ศ. ๒๔๖๒ เป็นผู้จัดการซ่อมพระอุโบสถ

ปี พ.ศ. ๒๔๖๕ เป็นผู้จัดการสร้างธรรมมาสน์ ๑ หลัง

ปี พ.ศ. ๒๔๖๗ เป็นผู้จัดการสร้างศาลา คู่กับศาลาการเปรียญ ๑ หลัง ๔ ห้อง

ปี พ.ศ. ๒๔๖๙ เป็นผู้จัดการปลูกกุฏิคณะที่ท่านพำนักอยู่รวม ๑๑ หลัง

ปี พ.ศ. ๒๔๗๒ พระอธิการพิษ เจ้าอาวาสวัดนาพรมได้ลาสิกขา ทางคณะสงฆ์พร้อมทั้งพระภิกษุสามเณรและประชาชนเห็นว่า หลวงพ่อมนท่านเป็นผู้ที่มีศิลาจารวัตรเรียบร้อย จึงพร้อมใจกันยกย่องให้ท่านรักษาการเจ้าอาวาส จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อมาของวัด

วัดนาพรม เป็นวัดราษฏร์ สังกัดคณะสงฆ์มาหนิกาย ตั้งอยู่ที่หมู่ ๘ ตำบลนาพันสาม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี บนเนื้อที่กว่า ๑๖ ไร่

วัดนาพรม เป็นวัดเก่าแก่ที่ประวัติศาสตร์ยาวนานและมีตำนานเล่าขานต่อกันมาหลายชั่วอายุคน โดยภายในวัดมีโบราณสถานที่เก่าแก่หลายแห่ง

ภายในวัดมีศาาลาการเปรียญ กุฎิ พระปรางค์ เจดีย์ โดยเฉพาะพระอุโบสถและวิหารอันเก่าแก่ที่ชาวบ้านเชื่อกันว่าน่าจะสร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา ภายในโบสถ์มีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เก่าและจวนจะลบเลือนเต็มที

โดยวิหารแห่งนี้เป็นทรงไทยก่ออิฐถือปูน ขนาดยาว ๑๒.๓ เมตร กว้าง ๕.๖ เมตร เจาะหน้าต่างด้านละ ๒ บาน สร้างในสมัยรัชกาลที่ ๕ ส่วนเป็น พ.ศ. ใดไม่มีหลักฐานแน่ชัด

มีพระพุทธรูปเก่าแก่อีกจำนวนหลายองค์ประดิษฐานอยู่ข้างในวัดนาพรมแห่งนี้ด้วย รวมถึงเศียรพระศักดิ์สิทธิ์ และตลอดเวลาชาวบ้านในชุมชนละแวกใกล้เคียงก็มักจะเข้าไปกราบไหว้บูชาขอพรกันอยู่เรื่อยๆ

เนื่องจากเชื่อว่าขอสิ่งใดแล้วก็จะสมความปรารถนา สร้างความร่มเย็นเป็นสุขให้กับชีวิต และด้วยเหตุนี้เอง พระอุโบสถและวิหารเหล่านี้จึงกลายเป็นสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ที่มีคุณค่าความสำคัญต่อจิตใจของชราวบ้านในพื้นที่มาโดยตลอด

สำหรับเศียรพระแห่งนี้ แต่เดิมเป็นพระประธานในอุโบสถหลังเก่า เป็นที่เคารพสักการะของชาวตำบลนาพันสาม ต่อมาทางวัดนาพรม และชาวบ้านพยายามจะนำเศียรพระออกจากวิหาร

เพื่อนำมาไว้ด้านนอก พระและชาวบ้านพยายามจะนำออกมาหลายครั้ง แม้จะจะช่วยกันยกหลายคนก็ไม่สามารถยกออกได้ ชาวบ้านเชื่อกันว่า ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของเศียรพระองค์นี้ไม่อยากออกจากวิหารนั้นเอง วัดมีรายนามเจ้าอาวาสปกครองวัดที่สืบค้นได้ดังนี้

๑. พระอธิการอาจ

๒. พระอธิการพิษ

๓. พระครูมน สุวณฺโณ

๔. พระอธิการเทียบ ฐิตโชติโก

๕. พระครูสังฆรักษ์ (เชาวริด มหาปัญโญ)

๖. พระครูพิศาลวัชรกิจ

หลังจากที่หลวงพ่อมนได้ขึ้นเป็นเจ้าอาวาส ท่านได้พัฒนาวัดอย่างสุดความสามารถทั้งการสร้างเสนาสนะและถาวรวัตถุต่างๆมากมาย จนวัดเจริญรุ่งเรืองขึ้นเป็นอันมาก

ปี พ.ศ. ๒๔๗๔ ท่านได้สร้างสำนักเรียนปริยัติธรรม แผนกนักธรรมขึ้น

ปี พ.ศ. ๒๔๗๕ เป็นผู้จัดการลงรักปิดทองกระจกช่อฟ้าในระกาอุโบสถ

ปี พ.ศ. ๒๔๗๕ ท่านได้สร้างโรงเรียนประชาบาลขึ้นมาใหม่ ๑ หลัง เพื่อให้กุลบุตร-กุลธิดาในตำบล ได้ใช้เป็นสถานที่ศึกษาเล่าเรียน ปัจจุบันคือโรงเรียนวัดนาพรม (มนมหาวิริยาคาร)

ปี พ.ศ. ๒๔๗๙ ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูชั้นประทวน ตำแหน่งกรรมการศึกษา

ปี พ.ศ. ๒๔๘๖ ท่านได้เปลี่ยนพื้นศาลาการเปรียญ

ปี พ.ศ. ๒๔๘๗ ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์

ปี พ.ศ. ๒๔๙๓ หลวงพ่อมนเริ่มมีอาการอาพาธเป็นอัมพาต เดินทางไปไหนลำบาก บรรดาศิษยานุศิษย์และผู้ที่เคารพนับถือได้จัดการนำแพทย์แผนปัจจุบันและแพทย์แผนโบราณมาทำการเยียวยารักษา

แต่อาการอาพาธของหลวงพ่อมนก็มีแต่คงที่ไม่ดีขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามท่านยังคงปฏิบัติสมณกิจออกให้การบรรพชา-อุปสมบทแก่กุลบุตรผู้เลื่อมใสด้วยจิตอนุเคราะห์อยู่เสมอ

ปี พ.ศ. ๒๔๙๖ เป็นผู้จัดการสร้างกำแพงล้อมรอบบริเวณวัดและซุ้มประตู

หลวงพ่อมน ปกครองวัดเรื่อยมาจนถึงแก่มรณภาพลงด้วยอาการสงบ เมื่อวันจันทร์ที่ ๒๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗ เวลา ๑๕.๒๐ น. นับรวมสิริอายุได้ ๗๖ ปี ๕๕ พรรษา.

วัตถุมงคลของพระครูมน วัดนาหรม

เหรียญพระครูมน วัดนาพรม รุ่นแรก

สร้างขึ้นในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ เพื่อแจกให้กับศิษยานุศิษย์ของหลวงพ่อและแจกให้กับผู้ที่บริจาคทรัพย์ให้กับทางวัด ลักษณะเป็นเหรียญปั๊มรูปไข่แบบมีหูในตัว มีการสร้างด้วยเนื้อเงิน และเนื้อทองแดงเพียงเท่านั้น จำนวนการสร้างไม่ได้มีการจดบันทึกไว้